dać się nabrać

См. также в других словарях:

• ponabierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o wielu osobach: zostać oszukanym, dać się nabrać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponabierali się na kłamstwa, slogany reklamowe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

• pułapka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pułapkapce; lm D. pułapkapek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd służący do chwytania zwierząt, czasem także do chwytania i jednoczesnego ich zabijania; łapka : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciężki frajer [idiota, głupiec] — {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś uważany za bardzo głupiego, naiwnego, nierozsądnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}To ciężki frajer, myślał, że mu zwrócą pieniądze. Ty ciężki idioto, jak mogłeś tak dać się nabrać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kawał — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kawałale {{/stl 8}}{{stl 7}} duża część jakiejś całości; duży fragment : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kawał lasu, łąki. Kawał kiełbasy, chleba. Kawał muru. Odłupać ogromny kawał skały. Uciąć kawał materiału.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… …   Słownik języka polskiego

• podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

• zazielenieć — dk III, zazieleniećeje, zazieleniećniał 1. «stać się zielonym, nabrać barwy zielonej; pokryć się czymś zielonym, zielenią» Trawa zazieleniała. Na wiosnę zazielenieją łąki. 2. «dać się widzieć jako zielona plama, odbić się od tła zieloną barwą;… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego